توده اي شدن پروتئين ها مهم ترين جنبه ناپايداري پروتئين ها مي باشد كه تقريباَ در تمامي مراحل توسعه يك داروي پروتئيني ممكن است بروز نموده و مي تواند باعث كاهش فعاليت، محلوليت و تغيير ايمونوژنيسيتي آن شود. داروي اينترفرون آلفا-2 بتا براي درمان طيف وسيعي از بيماري هاي ويروسي و سرطان ها كاربرد دارد، اما به دليل پايداري ضعيف اين بيومولكول، توسعه يك شكل دارويي پايدار از اينترفرون آلفا همچنان به عنوان يك چالش بزرگ مطرح بوده و گزارشاتي وجود دارد كه نشاندهنده افزايش ايمني زايي به دنبال تجويز فرآورده هاي آن و به دليل توده‌اي شدن مي باشد. در اين اختراع كارايي اكتوئين به عنوان يك اكستريموليت محافظت كننده اينترفرون آلفا-2 بتا از ناپايداري‌هاي فيزيكي، بويژه توده‌اي شدن، در برابر اعمال استرس هاي دمايي و مكانيكي با استفاده از روش هاي آناليز متعددي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج روش هاي مختلف كروماتوگرافي، كدورت سنجي، الكتروفورز و آناليز اندازه ذره‌اي نشاندهنده كاهش توده اي شدن در حضور اكتوئين در برابر استرس هاي به كار رفته بود. نتايج مطالعات بررسي ساختار دوم و سوم پروتئين نيز حاكي از پايداري پروتئين در برابر استرس هاي اعمال شده در حضور اكتوئين مي باشد. در مجموع نتايج اين مطالعات نشان داد كه اكتوئين به عنوان يك اكسپيان بسيار موثر مي‌تواند در غلظت‌هاي پايين، پروتئين دارويي اينترفرون آلفا-2 بتا را در برابر استرس هاي حرارتي و مكانيكي محافظت نمايد.

طي چندين سال گذشته، كاربرد فن آوري نانو در فارماسيوتيكس و دارورساني رشد چشمگيري داشته است، بگونه‌اي كه فرآورده‌هاي دارويي كه با اصول اين فن‌آوري توسعه يافته‌اند، تحت عنوان محصولات نانوفارماسيوتيكال نامگذاري شده‌اند. استفاده از نانوتيوب‌هاي كربني، يكي از جديدترين استراتژي‌هايي است كه در آن از اصول نانوفن‌آوري استفاده گرديده است. نانوتيوب‌هاي كربني كه ابتدا توسط Iijimaدر سال 1991 معرفي شد، داراي ساختار‌هاي منحصر بفرد بوده و از خواص مكانيكي، حرارتي، مغناطيسي، نوري، الكتريكي، سطحي و شيميايي قابل توجهي برخوردار هستند. مجموعه اين خواص و ويژگي‌ها سبب شده است كه نانوتيوب‌هاي كربني كاربرد وسيع و گوناگوني يافته و به عنوان يك رويكرد اميدواركننده براي دارورساني در درمان سرطان مطرح شوند. نانوتيوب‌هاي كربني در واقع ساختارهاي استوانه‌اي توخالي در ابعاد نانو هستند. قطر اين ساختار‌ها در محدوده 100-5/0 نانومتر و طول آن‌ها در محدوده 20 نانومتر تا 50 ميكرون قراردارد. اين نانوساختارها، از صفحات لوله شده گرافن مركب از اتم‌هاي كربن داراي آرايش شش ضلعي هيبريدي sp2 تشكيل شده‌اند و بسته به تعداد لايه‌هاي گرافني، به دو گروه نانوتيوب‌هاي كربني تك لايه و چند لايه تقسيم بندي مي‌شوند. در حقيقت، وجود اتم‌هاي كربني هيبريدي sp2 و حلقه‌هاي كربني سبب شده است كه نانوتيوب‌هاي كربني از انعطاف پذيري مطلوبي برخوردار باشند.